İnsanın ruh halini, hayatının gidişatı belirliyor. Her şey yolundaysa sen de iyisindir; çevrene gülücükler saçmak için bir nedeninin olması lazım. Yandaki evde yaşayan bir kadın kocasından dayak yiyorsa, on dört yaşında bir kız çocuğu koyunlarını otlatırken havan topuyla havaya uçuruluyorsa, annesi çocuğunun parçalarını eteğine topluyorsa bu beni bozar. ”Söyleyin o amcalara, kıymasın çocuklara” diye ağıtlar yazdırır. Bunun adı melankoliyse varsın melankoli olsun. Bütün o karın, tipinin içinde bir çuha çiçek açarsa neşen oluyor, yüzün gülüyor. O kadar da olmasın mı yani ?
demiş nazan öncel.
Bir kere daha anaç ruhlu, tertemiz bir kalbe sahip olduğunu anlıyoruz. Ama bunun yanında bu koca acımasız dünyada da küçük sanatçıklar yapıyor. Bizim yerimize de konuşuyor. Ne güzel ki bunları bizim yerimize konuşanlar var. Umut var, Umut hep vardı. Kıyamet hala kopmadıysa dünya üzerinde iyi kalabilmiş insanlar hatırına kopmadı.
Teşekkürler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder